De strijd van hoogbegaafde\n ouders…

Vandaag ben ik verdrietig
omdat we wéér niet zijn verstaan
Vandaag ben ik verdrietig
omdat we zo weer konden gaan

Ik kan nog stééds niet geloven
dat ánderen bepalen
wat voor míjn kind 'het beste' is
Ik kan nog stééds niet geloven
dat het "oud en achterhaalde"
nog stééds denkt dat zíj de wijste is

Wanneer gaat dat onderwijs
eens luísteren naar ouders
die het beste weten
wat hún kind nodig heeft.
En wanneer gaat dat onderwijs
eens geloven en vertrouwen
in het advies
dat de betrokken ouder geeft ?

Onze kinderen beschadigd
soms zelfs zeer depressief
verdienen óók een plaatsje
in dat “charmeoffensief”
Want iedere school is ‘écht geweldig’
totdat je niet “gemiddeld” blijkt
Dan is er plots geen plaats meer
in die “superleuke” school
waar toch echt alles mogelijk líjkt.

Politieke spelletjes
getouwtrek om ‘de leerling’
zogenaamd “het beste voor”
maar wie werpt daar de teerling ?
Wíe bepaalt ‘what's right, what's wrong’
voor een kind ondertussen in de knoop
wie (ont)neemt daar de beslissing
en ontneemt daarmee eens wéér de hoop ?

De ouders zijn het strijden moe
verslagen… machteloosheid
niet serieus geloofd
of niet voldaan
aan dat wat was beloofd.

Zij moeten lijdzaam toezien
dat ánderen beslissen
dat zíj toch echt ‘de wijste zijn’
en daarmee compleet voorbijgaan
aan de kennis van de ouders
die het kind vanaf de wieg al
hebben bijgestaan !

#Written by PuurAlicia

 

Geplaatst in Blogs, Gedichten en Gedachten, Hoogbegaafde kinderen.