Hoogbegaafd + Hot = Zot ?! – Gastblog voor Volliefs

Ik werd door schrijfster Suzanne Buis, bekend van oa. ‘Mijn hoogbegaafde kind & ik’, uitgenodigd om een gastblog te schrijven op haar site: Volliefs.nl ivm haar boek: ‘Mijn hoogbegaafde puber’. Die uit/no/daging nam ik natuurlijk graag aan ; )

Pas nu ik weet wat de problematiek en zijnskenmerken van hoogbegaafdheid zijn, begrijp ik wat mijn levensloop bepaald heeft…

♦ Een column over: ‘Hoe is Puur Alicia door haar puberteit heen gekomen ?’

Lees meer...

Ik ben hoogbegaafd, dus ik ben arrogant ?!

Eén van de hardnekkige vooroordelen over hoogbegaafden is: dat ze ‘arrogant’ zijn. Daarom durven veel hoogbegaafden ook niet ‘uit de kast te komen’.

♦ Een column over: De ontdekkingsreis in hoogbegaafdenland en een van de daarin veel gehoorde vooroordelen.

Lees meer...

Ik kan alles, behalve kiezen…

Een vriendin van mij heeft altijd duizend-en-een plannen en bijzonder genoeg weet ze daar, ondanks haar grote drukke gezin, ook altijd veel van uit te voeren. Soms ben ik daar wel eens jaloers op… op die daadkracht en die tomeloze energie.

♦ Een column over: Keuzestress, de juiste studie/baan zien te vinden en een burn-out.

Lees meer...

Everybody is a genius

Vele verhalen die ik lees gaan over wegkwijnende en rebellerende kinderen waarvan de ouders met de handen in het haar zitten. Waarom is het toch dat er zo gemakkelijk gedacht wordt van (ouders van) hoogbegaafde kinderen: ‘die redden zichzelf wel’?

♦ Een column over: Het belang van echt Passend Onderwijs.

Lees meer...

Ben ik nu zo dom of jij nu zo slim ?

Wat veel mensen zich waarschijnlijk niet zullen realiseren of kunnen voorstellen is dat er veel hoogbegaafden zijn die zich heel erg ‘dom’ hebben gevoeld (en nu nog bij tijd en wijle). Dit heeft verschillende oorzaken, maar de rode draad is toch wel: ze hebben zich altijd een vreemde eend in de bijt en nooit begrepen gevoeld.

♦ Een column over: het ‘Dunning-Krugereffect’ – hoe het komt dat hoogbegaafden regelmatig aan zichzelf twijfelen.

Lees meer...

In de wachtkamer

Omdat hoogbegaafde kinderen ànders denken interpreteren ze de standaard aangeboden stof vaak ingewikkelder dan het is, hierdoor, in combinatie met het ondertussen begonnen onderpresteren, worden ze vaak niet herkend als hoogbegaafd of zelfs nog eerder als ‘er mankeert iets aan’ bestempeld.

♦ Een column over: Wachten, leren-leren, potentie en ontmoediging…

Lees meer...

‘Doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg”

Het is opvallend dat hoogbegaafde kinderen op zeer jonge leeftijd al zo bezig zijn met ‘het bestaan, het universum, het leven en de dood’ terwijl leeftijdsgenootjes nog druk zijn met Nijntje of Bert & Ernie. HB kinderen maken zich ook al reële zorgen over bijvoorbeeld het milieu, oorlog, armoede of brand.

♦ Een column over: opmerkelijke uitspraken van 2, 3, en 4 jarige hoogbegaafde kinderen, over het ontstaan van van onderpresteren en dat hoogbegaafden echt niet gelukkig worden als ze maar ‘normaal’ moeten doen…

Lees meer...

De hoogbegaafde bijzonderling als werknemer

Als een potentiële werkgever mijn columns leest dan zou hij kunnen denken:
‘Oei, zo’n sensitief en autonoom mens, wat moet ik daarmee ?’ Hij denkt waarschijnlijk eerder aan risico’s dan aan kansen. Echter mijn stelling is dat hoogsensitieve medewerkers niet zouden mogen ontbreken in een organisatie.

♦ Een column over: Hoogsensitiviteit & autonomie op de werkvloer en het zien van “kwetsbaarheid” als kracht !

Lees meer...