Van de misconcepties over hoogbegaafden word ik erg verdrietig:
‘Hij is toch zo slim ? Dan moet alles toch makkelijk gaan ?’
‘Hoezo is hij ongelukkig ? Ik wou dat ik zo slim was, dan wist ik het wel !’
‘Hoezo hij heeft uitdaging nodig ? Hij kan toch wel gewoon even een boekje lezen op de gang als de rest nog bezig is ?’
♦ Een column over: Onderpresteren, perfectionisme, faalangst en een fixed/growth mindset.
Lees meer...
Onze kinderen groeien op met schermen: touchscreens, smartphones, tablets, laptops (in welk huis is nog zo’n logge pc te vinden?). Wat voor de Ouder/e generatie nog bijna ondenkbaar was is voor onze kinderen niet meer dan normaal.
Maar is die huidige ontwikkeling wel zo fijn ?
Het is lastig om een goede balans te vinden tussen ‘vroeger’ en ‘nu’, tussen geen schermen en te veel schermen.
♦ Een column over: Het effect van schermen, een balans proberen te zoeken en sociale aansluiting.
Lees meer...
Het zal ergens rond zijn 4e jaar geweest zijn dat ik het woord ‘hoogbegaafd’ ontdekte en wat dat dan precies inhield. Heel eerlijk gezegd, ondanks dat hoogbegaafdheid op zijn school wel erkend werd, is mijn zoon vanaf dat moment al gaan onderpresteren en is hij nooit meer zo vrolijk geworden als hij was vóórdat hij naar school ging.
♦ Een column over: De ontdekking van ‘hoogbegaafdheid’, een ongelukkig kind en de zoektocht naar een passende school.
Lees meer...